Siedzimy wieczorem i oglądamy film. Zapytałam o coś Mrówka.
– Nie – odpowiedział.
A ja już.
Odpowiedział z krytyką w głosie, na pewno uważa, że jestem głupia. Już nastrój w dół, dziwne poczucie wstydu i winy.
Ale zaraz.
Przecież takie doszukiwanie się drugiego dnia to domena osób z pogranicza.
Głęboki wdech i racjonalna autokrytyka.
Nastrój uratowany.